Kalkulator NWD

Inne narzędzia

Kalkulator powierzchni{$ ',' | translate $} Kalkulator obwodu{$ ',' | translate $} Kalkulator objętości{$ ',' | translate $} Tabliczka mnożenia{$ ',' | translate $} Tablica Mendelejewa{$ ',' | translate $} Kalkulator macierzy{$ ',' | translate $} Kalkulator NWW{$ ',' | translate $} Kalkulator trygonometryczny{$ ',' | translate $}

Kalkulator największego wspólnego czynnika

Kalkulator największego wspólnego czynnika

Zanim przejdziemy do definicji pojęcia największego wspólnego dzielnika (NWD), konieczne jest ogólne zrozumienie, czym jest wspólny dzielnik.

Wiadomo, że liczba całkowita może mieć wiele dzielników. Interesuje nas jednoczesny dostęp do nich kilku liczb całkowitych. Za wspólny dzielnik kilku liczb całkowitych uważamy liczbę, która może działać jako dzielnik dla każdej liczby z określonego szeregu.

Na przykład liczby 8 i 12 mają następujące wspólne dzielniki: 1 i 4. Można to łatwo sprawdzić zapisując wyrażenia matematyczne: 8 = 4 ⋅ 2; 12 = 3 ⋅ 4.

Należy zauważyć, że każda liczba ma początkowo co najmniej dwa wspólne dzielniki: każda liczba jest podzielna przez samą siebie bez reszty, a także jest podzielna przez 1.

Wyznaczanie największego wspólnego dzielnika

Największy wspólny dzielnik (NWD) dwóch liczb naturalnych to największa liczba naturalna, przez którą możemy podzielić dwie nasze liczby. Jeśli wartość największego wspólnego dzielnika dwóch liczb naturalnych wynosi 1, to liczby te nazywamy względnie pierwszymi.

Dla dwóch liczb aib największym wspólnym dzielnikiem jest liczba, przez którą aib można podzielić bez reszty. To wyrażenie jest zapisane w następujący sposób: gcd (a, b) = c.

Inny sposób zapisu NWD: (a, b) = c. Jednak w większości przypadków używana jest pierwsza opcja.

Na przykład liczby 4 i 16 mają największy wspólny dzielnik równy 4. Zapiszmy: gcd (4, 16) = 4.

Opiszmy, jak doszliśmy do tego wyniku:

  • Wypisaliśmy wszystkie dzielniki liczby 4. Otrzymaliśmy: 4, 2, 1.
  • Następnie pomalowaliśmy wszystkie dzielniki liczby 16. Otrzymaliśmy: 16, 8, 4, 2, 1.
  • Wybraliśmy dzielniki wspólne dla 4 i 16. Otrzymaliśmy: 4, 2, 1.
  • Z otrzymanych wspólnych dzielników wybrano największy. To jest 4.
  • Otrzymujemy odpowiedź: dla liczb 4 i 16 NWD wynosi 4.

Podobnie możesz znaleźć NWD dla trzech lub więcej liczb całkowitych. W tym przypadku będzie to największa liczba całkowita, przez którą można podzielić wszystkie liczby z proponowanego szeregu.

Na przykład największym dzielnikiem liczb całkowitych 6, 12, 18, 42 będzie liczba 6, czyli gcd (6, 12, 18, 42) = 6. Odpowiedź uzyskano za pomocą algorytmu podobnie do tego, co zostało opisane powyżej – dla liczb z szeregu kolejno wypisano wszystkie dzielniki, po czym wybrano największy z nich.

Właściwości GCD

Największy wspólny dzielnik ma szereg właściwości, które będą istotne dla NWD dodatnich liczb całkowitych z dzielnikami większymi od zera.

Właściwość 1

Zmieniając miejsca liczb, ostateczna wartość NWD nie ulegnie zmianie. Możesz napisać to oświadczenie w ten sposób:

  • gcd(a, b) = gcd(b, a).

Właściwość 2

Jeśli a jest podzielne przez b, to zbiór wspólnych dzielników a i b jest taki sam jak zbiór dzielników b. Napisane w ten sposób:

  • gcd(a, b) = b.

Udowodniona właściwość największego dzielnika może być wykorzystana do znalezienia gcd dwóch liczb, gdy jedna z nich jest podzielna przez drugą. W tym przypadku NWD jest równe jednej z tych liczb, przez którą inna liczba jest podzielna.

Na przykład:

  • gcd(12, 4) = 4.

Podobne:

  • gcd(10, 1) = 1.

Właściwość 3

Jeśli a = bq + c, gdzie a, b, c i q są liczbami całkowitymi, to zbiór wspólnych dzielników a i b jest taki sam jak zbiór wspólnych dzielników b i c.

Równość gcd (a, b) = gcd (b, c) staje się ważna.

Właściwość 4

Wyrażenie gcd(ma, mb) = m ⋅ gcd(a, b) jest prawdziwe pod warunkiem, że m jest dowolną liczbą naturalną.

Właściwość 5

Załóżmy, że p jest dowolnym wspólnym dzielnikiem a i b.

Następnie:

  • gcd(a / p, b / p) = gcd(a, b) / p.

Jeśli p = gcd(a, b), otrzymujemy:

  • gcd (a / gcd (a, b), b / gcd (a, b)) = 1,

Tak więc liczby a / gcd (a, b) i b / gcd (a, b) są względnie pierwsze.

Właściwość 6

Dowolne dwie liczby mają co najmniej jeden wspólny dzielnik — jest to liczba 1.

Znajomość podstaw teoretycznych pojęcia NWD, a także praktyczna umiejętność jego definiowania są niezbędne do pracy z ułamkami zwykłymi. Ponadto NWD jest ściśle powiązany z inną jednostką matematyczną - najmniejszym wspólnym dzielnikiem. Obie definicje są zwykle studiowane w ramach standardowego programu szkolnego.

Jak znaleźć największy wspólny dzielnik

Jak znaleźć największy wspólny dzielnik

Znajdowanie największego wspólnego dzielnika (gcd) jest dość popularnym zadaniem. Ta czynność pomaga nam przeprowadzać obliczenia, w których występują ułamki zwykłe.

Metody znajdowania GCD

Istnieje kilka sztuczek, aby znaleźć największy wspólny dzielnik. Rozważymy najpopularniejsze z nich.

Znajdowanie NWD z rozkładem liczb na czynniki pierwsze

Ta metoda jest jedną z najczęściej stosowanych w rozwiązywaniu problemów matematycznych.

Algorytm wyznaczania NWD z rozkładem na czynniki pierwsze składa się z następujących kroków:

  • Liczby przedstawiamy jako czynniki pierwsze. Na przykład liczbę 20 można przedstawić jako iloczyn 2 ⋅ 2 ⋅ 5.
  • Wybierz czynniki, które będą obecne w obu rozszerzeniach.
  • Znajdź iloczyn tych czynników.

Rozważmy kilka przykładów zastosowania tego algorytmu w praktyce:

Wyznacz NWD liczb 12 i 8.

Rozłóż 12 i 8 na czynniki pierwsze:

  • 12 = 2 ⋅ 2 ⋅ 3.
  • 8 = 2 ⋅ 2 ⋅ 2.

Przyglądamy się, jakie czynniki występują w obu rozszerzeniach. Znajdź: 2 i 2.

Mnożymy czynniki i otrzymujemy:

  • 2 ⋅ 2 = 4.

Odpowiedź: gcd (12, 8) = 4.

Wyznacz NWD liczb 75 i 150.

Sekwencja rozwiązań jest podobna do poprzedniego przykładu.

Przedstawmy 75 i 150 jako czynniki pierwsze:

  • 75 = 3 ⋅ 5 ⋅ 5.
  • 150 = 2 ⋅ 3 ⋅ 5 ⋅ 5.

Określ czynniki powtarzające się w obu rozwinięciach: 3, 5 i 5.

Otrzymane liczby mnożymy razem: 3 ⋅ 5 ⋅ 5 = 75.

Odpowiedź: gcd (75, 150) = 75.

Wyznacz NWD liczb 9 i 5.

W tym przykładzie użyto liczb pierwszych, których mnożnik może wynosić tylko 1.

Rozkładając 9 i 5 na czynniki pierwsze, zobaczymy, że nie mają one tych samych czynników:

  • 5 = 5.
  • 9 = 3 ⋅ 3.

Należy pamiętać, że ta sprawa jest wyjątkowa. Takie liczby są względnie pierwsze, a ich wspólny dzielnik to jeden.

Algorytm Euklidesa

Algorytm ten został nazwany na cześć starożytnego greckiego matematyka Euklidesa, który jako pierwszy opisał go w swoich pismach (7. i 10. księga „Początków”). Wiadomo, że Euclid nie był autorem tego algorytmu. Niemniej jednak jest uważany za jeden z najstarszych algorytmów używanych obecnie.

Algorytm Euclida ułatwia obliczenie największego wspólnego dzielnika dwóch liczb dodatnich.

Aby znaleźć NWD (a, b), ten algorytm wygląda tak:

  • Jeśli a = 0, to gcd(a, b) = b, ponieważ gcd(0, b) = b i algorytm się zatrzymuje.
  • Jeśli b = 0, to gcd(a, b) = a, ponieważ gcd(a, 0) = a i algorytm się zatrzymuje.
  • Podziel a przez b z resztą (a = b ⋅ q + r)
  • Znajdź gcd(b, r) za pomocą algorytmu Euclida, ponieważ gcd(a, b) = gcd(b, r).

Aby zweryfikować skuteczność metody w praktyce, rozważmy przykład.

Konieczne jest wyznaczenie NWD liczb 270 i 192.

  • a = 270, b = 192.
  • a ≠ 0.
  • b ≠ 0.

Podzielić a przez b, otrzymamy:

  • 270 / 192 = 1 (reszta to 78).

Możesz zapisać wynik jako: 270 = 192 ⋅ 1 + 78.

Następnie obliczymy gcd (192, 78), ponieważ gcd (270, 192) = gcd (192, 78).

Idźmy dalej.

  • a = 192, b = 78.
  • a ≠ 0.
  • b ≠ 0.

Podzielić a przez b, otrzymamy:

  • 192 / 78 = 2 (reszta to 36).

Można zapisać jako:

  • 192 = 78 ⋅ 2 + 36.

Oblicz gcd(78, 36) ponieważ gcd(192, 78) = gcd(78, 36).

  • a = 78, b = 36.
  • a ≠ 0.
  • b ≠ 0.

Podzielić a przez b, otrzymamy:

  • 78 / 36 = 2 (reszta to 0).

Zapiszmy wynik jako:

  • 78 = 36 ⋅ 2 + 6.

Oblicz gcd(36, 6), ponieważ gcd(78, 36) = gcd(36, 6).

  • a = 36, b = 6.
  • a ≠ 0.
  • b ≠ 0.

Podzielić A przez B, otrzymujemy 36/6 = 6 (reszta to 0).

Zapisz wynik w następującej formie:

  • 36 = ​​6 ⋅ 6 + 0.

Następnie znajdujemy gcd(6, 0), ponieważ gcd(36, 6) = gcd(6, 0).

  • a = 6, b = 0.
  • a ≠ 0.
  • b = 0.

W rezultacie mamy:

  • gcd(6, 0) = 6.

Otrzymaliśmy więc następującą sekwencję obliczeń:

  • gcd(270, 192) = gcd(192, 78) = gcd(78, 36) = gcd(36, 6) = gcd(6, 0) = 6.

W rezultacie mamy odpowiedź:

  • gcd(270, 192) = 6.

Każda z omówionych powyżej metod wyszukiwania ma swoje zalety i wady. Pierwsza metoda jest świetna do pracy ze stosunkowo prostymi przykładami, w przeciwieństwie do drugiej, której można użyć do rozwiązywania bardziej złożonych problemów matematycznych.